Spoiler alert! Het einde van How I Met Your Mother suckt (een beetje)

Negen jaar hield de gang van How I Met Your Mother ons in de ban. Negen jaar wachten op de identiteit van de moeder. Negen jaar die eindigen in mineur.
Afscheid nemen bestaat niet 
Trouwfeesten zijn leuk, gezellig (en grappig als zatte nonkel René nog eens van de partij is). Het feest in deze laatste aflevering lijkt al die kwaliteiten te bevatten, tot op het moment dat Ted plotsklaps (halsoverkop) moet vertrekken. Ondanks dat de makers het afscheid van de vriendengroep met het nodige gewicht in beeld trachten te brengen, missen ze vaker de bal dan een blinde amateurvoetballer na een dronken avondje uit. Iedereen wist natuurlijk dat de groep nog terug samen zou komen, maar desondanks mochten de makers dingen als het belachelijke afscheid van Lily (de befaamde E.T. groet) achterwege laten. De Infinity Five (beste high five ooit) was dan wel weer een geslaagde toevoeging.

Gouden raad van de (onbekende) bomma 
Konden de schrijvers geen originelere manier bedenken om Ted met de moeder te laten spreken dan een oud vrouwtje? In welk universum spreken twee onbekenden elkaar aan om dan hun verhaal te vertellen? Dat gebeurt echt nooit. Dat een omaatje opdringerig is met haar kinderen of kleinkinderen, kan ik begrijpen. Maar welke senior gaat nu een onbekende man in de armen van een onbekende vrouw duwen? Nee, hun eerste echte ontmoeting komt een beetje absurd tot stand.

Niet tot de dood ons scheidt 
Dit was het meest onvoorspelbare moment van de laatste aflevering. Barney was eindelijk gesetteld en had zijn losbandig leventje achter zich gelaten. Het negende seizoen draaide dan ook grotendeels rond het huwelijksweekend van Barney en Robin. Menig hart zal hier wel een steek gevoeld hebben.

Halloween-ween 
Marshall en Lily merken op dat het bekende appartement waar het merendeel van de reeks zich afspeelde te klein wordt voor hun (binnenkort) vijfkoppige gezin. Eerst en vooral stellen wij ons vragen bij hoe de twee nog steeds in het appartement kunnen leven na hun (kortstondige) verhuis naar Rome. Dat terzijde wordt het jaarlijkse Halloween-feest op het dak van de stek ook meteen het afscheid van de woonplaats. De hele scène wordt een reeks kleffe momenten, afgewisseld met humorloze moppen. Wanneer Robin uiteindelijk aan Lily duidelijk maakt dat ze zich niet meer thuis voelt in een groep waar een perfect getrouwd koppel, haar eeuwige crush met zijn perfecte vriendin en haar ex-man prominent deel van uitmaken, wordt er toch menig traan weggepinkt. Een hoop saaie, romantische onzin eindigt zo toch nog met één van de triestigste noten die de reeks in negen seizoenen tijd kende.

Barney schiet raak 
Nadat Barney’s huwelijk met Robin op de klippen is gelopen, had niemand verwacht dat hij ooit nog een vrouw in zijn leven zou hebben. Het moment waarop hij tegen pasgeboren baby Ellie zegt ‘You are the love of my life. Everything I have and everything I am, is yours. Forever.’ was het allermooiste moment uit het hele seizoen. Vele traantjes werden hier weggepinkt en grote harten werden heel snel klein bij deze liefdesverklaring. Klef of niet, deze scène maakte het hele uitgemolken huwelijksweekend weer goed.

Klef tot in de puntjes 
Wanneer Ted en Tracy (aka. de moeder) eindelijk in hun perfecte relatie verdoken zitten, lijkt het koppel maar geen ideale trouwdag te vinden. Op een dag vraagt Ted haar om uiteindelijk de komende donderdag te trouwen. Natuurlijk zegt Tracy, hoe kan het ook anders, volmondig ja. Wat volgt is weer een reeks onnodig kleffe momenten, gelukkig onderbroken door een hilarische Barney Stinson die duidelijk afziet van zijn rol als kersverse vader. Onverwacht en hilarisch is hoe hij twee aantrekkelijke huppeltrutjes (normaal gezien helemaal Stinsons type) op hun plaats zet en huiswaarts stuurt. Het huwelijk zelf daarentegen is dan weer ongelooflijk klef en saai.

In ziekte en gezondheid 
Negen seizoenen keken we uit naar het liefdesverhaal van Ted en Tracy, want zo heet de moeder blijkbaar. Pas in de laatste vijf minuten krijgen we haar naam voor het eerst, en voor het laatst te horen. Ze trouwen, we krijgen een kleine speech van Ted over hoe gelukkig ze waren en dan… ‘and I carried it with me when she got sick’. BOEM! Kapot de illusie. Gedurende twintig seconden krijgen we een blik in hun leventje, en dan is het gedaan. De volgende tien seconden zien we haar in een ziekenhuisbed liggen met Ted aan haar zijde. En dat is het. Er zijn zoveel onopgeloste vragen. Waarom maar zo kort over hun leven praten? Het hele verhaal gaat over hoe hij hun moeder ontmoet heeft, maar uiteindelijk wordt er amper over haar en hun leven samen verteld. Dit was de grootste teleurstelling. De schrijvers hadden hier echt dieper op in moeten gaan, zoals ze ervoor deden. Uit bepaalde jaren één of twee gebeurtenissen laten zien en dan geleidelijk aan werken naar het feit dat ze ziek was. Maar van zo’n emotioneel moment, maakten ze eigenlijk iets heel miniems.

Paraplu als ijsbreker 
Het moment waar werkelijk iedereen op zat te wachten. Hoe in godsnaam leerden Ted en de moeder elkaar nu net kennen? Over het (saaie) gesprek aan het station met de oude dame vertelden we je alvast. Het is dan ook geen wonder dat Ted Tracy benadert. Het eerste gesprek gaat dan ook over... een paraplu. Jawel, dezelfde gele paraplu die je tot vervelens toe het laatste seizoen op zag duiken, is het gespreksonderwerp waar het droomkoppel het ijs mee brak. Na alle verwachtingen was dat teleurstellend saai en alles behalve grappig. En dan nu over naar het *gaap* einde?

Pooierkinderen
Na al die jaren mogen Ted’s kinderen eindelijk iets zeggen. Maar dit was echt.. lame. Er zijn geen andere woorden voor. Twee tieners die uit dit hele romantische verhaal opmaken dat hun vader een boon zou hebben voor hun zogenaamde tante. Nee, alles wat na het eerste gesprek komt, is te veel. Om deze serie perfect af te sluiten, had het moeten stoppen na het schattige lachje van Tracy en de trein die voorbij rijdt.

Mother Wars: the return of the Robin 
De dood van Tracy zagen we niet aankomen, maar zodra we wisten dat ze het einde niet zou halen, wisten we meteen dat dit het einde van de reeks zou worden. Je hebt het allemaal al eens gezien. Letterlijk! Robin woont alleen in een appartement met veel teveel honden. Er wordt aangebeld door ene Ted Mosby die -je raadt het nooit- een blauwe Franse hoorn met zich mee heeft. De cirkel is rond. How I Met Your Mother eindigt zoals het begon. En wij huilen met de pet op. Misschien toch nog eens goed naar Friends kijken voordat je weer aan een gelijkaardige sitcom begint, CBS?